Zittend op de bank denk ik na
Keuzes maken, keuzes maken, ik weet het even niet meer. Ik zit op de bank en kijk naar buiten. De rozen groeien uitbundig over de rozenboog en ruiken ook nog eens heerlijk. En ondertussen denk ik aan wat ik nu het beste kan doen. Ik ben slecht in keuzes maken, ik wik en weeg en kom er regelmatig niet uit. Ik denk dat we dit allemaal herkennen. In grote en in kleine dingen. Ik heb dan iemand nodig om mee te sparren en soms helpt iemand anders, bijvoorbeeld mijn man een keuze voor mij gemakkelijker te maken.
Ook ik weet niet alles
Nu zullen jullie wel denken, je bent psycho sociaal therapeut. Dat leer je mensen toch. Daar moet jij een voorbeeld in zijn. Alleen al bij die gedachte krimp ik. Want ja ik weet hoe het moet. Wat zegt je gevoel en je onderbewustzijn vraag ik dan. En het punt is dat ik dat weet. Ik weet heel goed en voel heel goed wat wel en niet goed voor me is. Maar ja, het doen. In de actie komen. Dan begin ik te wikken en te wegen, de voors en tegens, wil ik niemand tekort doen, maar ook bij mezelf blijven. Weet ik heus wel wat ik moet doen maar voel me te verantwoordelijk. Wat wil ik nu? Maar nee ik ga pleasen want zo ben ik opgevoed. Wat wil de ander? Wat zullen ze wel niet denken als ik aangeef wat ik wil. Het kost me zoveel energie.
Wat gebeurt er als ik nadenk over wat ik wil
Totdat ik ineens besef, waar ben ik mee bezig!.
Wat wil ik nu.
Wat wil ik echt?
En dan begint het te schuiven. Van bij de ander naar wat ik zelf wil. Er vind een innerlijke transformatie plaats. Als ik vanuit liefde voor mezelf ga kiezen dan wordt het ineens veel gemakkelijker. Dan staat het als een paal boven water. Dit wil ik en niets anders. En ik merk dat ik zucht, een diepe zucht. Hier gaat het om. Zo blijf ik bij mezelf. Liefdevol kijken naar mezelf en wat ik wil.
Zo belangrijk en soms zo moeilijk.
Als ik mijn cliënten leer vanuit liefde keuzes te maken gebeuren er mooie dingen
Bij mijn cliënten is het niet anders. Ze zijn mede uitgevallen omdat ze teveel aan het pleasen zijn. Dat is bij hun vaak ook aangeleerd gedrag, Door meer compassie voor jezelf te krijgen, vanuit zelfzorg en liefde voor jezelf in plaats vanuit angst ontstaan er mooie dingen en opluchting. Opluchting omdat het ook anders kan, dat het niet fout is om voor jezelf te kiezen. Het is geen gemakkelijk proces, het is geen quick fix maar ik beloof je dat je jezelf en je omgeving anders gaat zien. Dat je blijer wordt van jezelf en meer bij jezelf bent.
Ik geniet nog even na
Ondertussen kijk ik nog steeds naar mijn rozen. Ze groeien en bloeien en tonen hun pracht aan iedereen die het wil zien. Zo wil ik ook zijn. Dit wil ik ook voor mijn cliënten. Inmiddels heb ik mijn keuze gemaakt.
Hoe maak jij keuzes? Vind jij het soms lastig om keuzes te maken?
